گیرنده های چشایی در طعم آب
توضیحات:
-
به نام خدا
گیرنده های چشایی چهار نوع می باشند. پاپیلیا یا سلول‌های وابسته به چشایی با تارهای مویی به هم وصل شده اند.بر اساس این چهار گیرنده کیفیت مزه : ترش،شور،شیرین و تلخ را درک می نماییم.
شکل ۱ – ناحیه های مسئول چهار مزه:ترش،شیرین،تلخ و شور در زبان
نمونه ای از ترکیباتی که این مزه ها را تولید می کنند و به عنوان طعم دهنده ها در تصفیه آب شناخته میشوند شامل:
کلرید سدیم (نمک)
اسید هیپوکلریک(شور)
دی ساکارید(شیرین)
کافئین(تلخ) می باشد.
معمولا ترکیبات یونی ساده تا اندازه ای مزه های نمکی و شور ایجاد می کنند، در حالی که بیشتر ترکیبات آلی پیچیده مزه های شیرین و تلخ را ایجاد می کنند. میکروگراف های الکترونی نشان می دهند که پاسخ پاپیلیا به مزه های نمکی و شور یکسان و به مزه های شیرین و تلخ متفاوت است.در تئوری جدید چشایی شناسایی پاپیلیا نمکی و شور از طریق پدیده تبادل یون پیشنهاد شده است، در حالی که شناسایی پاپیلیا شیرین و تلخ از طریق مکانیزم آنزیم می باشد.
طعم مواد آب در نتیجه ی عملکرد همزمان چشایی در زبان و بویایی در بینی احساس می شود. هنگامی که ماده ای وارد دهان می شود ، جریانی از هوا که شامل مواد شیمیایی آروماتیک هستند پس از ورود به مجرای بینی،باعث تحریک همزمان گیرنده های مختلف اختصاصی طعم و بو می شوند.درنتیجه،احساس طعم با ترکیبی از مواد و ارتباط حسی بین آنها صورت می گیرد.برای مثال ۱۱ترکیب مختلف مسئول ایجاد طعم سته‌ی آبی است،اما هیچ ترکیب منفردی به تنهایی چنین طعمی را ایجاد نمی کند.